Ontsnapt?

U hebt ze vast al gezien deze zomer: de loombands…
Plastieken (enfin, rubberen) ondingen, waarvan ik zelf in mijn kindertijd ongetwijfeld zot geweest zou zijn, maar die ik nu op volwassen leeftijd compleet afzichtelijk vind.

Díe dingen dus ja.

De rage is momenteel alweer over zijn hoogtepunt denk ik, maar je ziet ze nog steeds overal.
Kinderen met eigen maaksels en ouders met maaksels van hun kroost (en uiteraard ouders die er zelf mee aan de slag gaan en het nog leuker vinden dan hun klein mannen, de personen in kwestie weten dat ik hen bedoel, ik noem geen namen mwoehaha).

Dit was nu eens een rage waaraan ik fijntjes dacht te kunnen ontsnappen 😁
Kleine Kadee is motorisch niet in staat zo’n armbandje te fabriceren, Flavieke zou daarvoor eerst geboren moeten worden en enkele jaren fijnmotorische ervaring in de vingers krijgen, en de kinderen uit mijn omgeving hebben nog geen armbandjes voor mij gefabriceerd.
Prima! Strak plan.

En toen…

Toen kwam Kleine Kadee thuis van school (bij hem loopt dat door in de vakantie), mét loombandje!
Gevonden op school, precies de maat van zijn pols en met geurelastiekjes gemaakt.
Helemaal op maat van mijn kleine reus.
Niemand weet van wie het ding is, en zo lang het niet wordt opgeëist door de rechtmatige eigenaar mag Kadeeke het dragen.

En eerlijk?

Ik ben eigenlijk wel trots op hem 😉
Als ik mijn (soms vaak wat te kritische geest) opzij zet, moet ik toegeven dat mijn kleine man groot wordt en in andere omstandigheden ook loombandjes zou maken… Ook voor mij 🙂

Hij is hip.
Hij is trendy.
Hij is helemaal mee!