Al een tijdje geen nieuwe “creadinges” meer gepost…
Nee hoor, ik was er niet mee gestopt.
Kwam er alleen niet van foto’s te maken en die dan tot een collage te bewerken en ze dan ook nog eens te posten met een verhaal erbij.
Maar vandaag heb ik er werk van gemaakt.
Ik ben nu een dikke 3 maanden aan het “stikken” en ben best trots op mijn creaties 🙂 Geen hyperingewikkelde dingen, daarvoor is het nog een beetje vroeg denk ik, maar al doende leert men, nietwaar?
Na het luierzakske en de babyslofjes waagde ik me aan mijn eerste tas, de Phoebe-bag, op basis van dit patroon.
En het resultaat mocht er zijn:
Mijn moeder was danig onder de indruk (hoort ook zo, ze is mijn mama! 😉 ) maar ik vond het wel leuk dat ze de tas zo mooi vond, dus maakte ik er een voor haar moederdag:
Zij blij, ik trots. Allebei content! 😀
Kort daarna beviel een vriendin van een zoontje. De fameuze babyslofjes had ik al wel eens gemaakt voor een meisje, nu dus in stoere jongens-uitvoering:
Maatje kleiner dan mijn vorige creatie, maar zeker zo schattig.
’t Is een fantastisch patroon! Ok, toegegeven, er komt wat prutswerk bij kijken, maar laat net dà t me nu ontspannen!?
*Ik beken, ik ben een rare…*
En dan mijn laatste uitspatting: de Tatanne Bag. Patroon hier gevonden trouwens. Pfff, was misschien toch nog een beetje boven mijn capaciteiten, zo heel lang naai ik toch nog niet, maar o wat was ik blij en fier toen ze klaar was!
Zelfs de zuurpruim-van-een-verkoopster-van-de-lokale-Veritas gaf me complimentjes en is sindsdien zelfs vriendelijk te noemen (blink-glunder).
Volgende uitdaging? Ik denk dat ik me eens aan een T-shirt ga wagen…
Ik hou jullie op de hoogte!