Vandaag had Kadeeke geen school.
Ik hoor u al denken: “School tijdens de vakantie?”, maar de dagwerking loopt voor Kadeeke gewoon door tijdens de vakantie.
Wij spreken dus ook tijdens de vakantie over “school”.
Soit.
Dat betekende dat ik vandaag alleen thuis was met Kadeeke én Flavie.
Tegelijk.
Slik. (toch een beetje ja, want het is echt wel pittig, de 2 samen zonder ondersteuning. Maar naarmate Flavieke groter wordt, en zelfstandiger, verandert dat weer. Dat weet ik ook.)
In de loop van de namiddag zou P langskomen, onze vorige Pab-assistente.
Het feit dat Kleine Kadee overdag hier was, was een uitstekende gelegenheid.
Ik overleefde uiteindelijk best wel de voormiddag.
De middag was even hectisch: eten maken en geven aan 2 kinderen die nog niets zelfstandig kunnen eten, luiers verversen, in het geval van Kadeeke ook kleren verversen want wegens afgeleid door Flavie te lang gewacht met verversen en dus een pamperlek, medicatie geven, zelf ook een boterhammeke binnen steken, …
Tegen half 3 kwam P toe.
Beetje knuffelen met Kadeeke, stukje cake eten, beetje bijtetteren.
Tot ik vanuit mijn ooghoek iets zag bewegen in de hall…
Wie mij een beetje kent weet dat ik een spinnenfobie heb.
Niet extreem, maar vrij stevig ja.
Niet iets om mee te lachen en flauwe grapjes over te maken.
Echt niet.
Want ik vind het zelf best wel erg dat ik daar allemaal zo flauw over doe…
Maar dat ter zijde, ik zag iets bewegen.
Iets bruins. Met pootjes.
P was mijn reddende engel en ging naar de hal… en slaakte een gilletje 🙂
Het was geen mottige spinnenkop maar een schattig ieniemini-kikkertje!
(Onscherpe foto door combinatie GSM en schudden van het lachen)
We zetten het beestje in een glas en P liet het vrij in de weide tegenover ons huis.
Yep, die weide die Sjarel gisteren nog te min vond.
We babbelden verder, Flavie toonde haar kunstjes en dan had Kleine Kadee een verse luier nodig.
Ik met Kadeeke naar de badkamer en terwijl ik hem verzorg hoor ik P in lachen uitbarsten in de living…
Je gelooft het nooit, maar er er was nog een exemplaar binnen geraakt.
Tot in de living!
Ze zitten nu allebei in de wei.
Allé, zaten. Wat ze na hun vrijlating van parcours hebben afgelegd weet ik natuurlijk niet 
Het schijnt dat het het moment van de paddentrek is.
Misschien waren het dan geen kikkers, maar padden?
Over Kleine Kadee en Grote Kadee en Flavie en... 