Duracell-konijntje

Ken je deze nog?

Een tiental geleden beleefden we hier de grote switch.
En Kleine Kadee reageerde super!
Hij was alert, hij lachte superveel en hij had tónnen energie.

Een echt Ducacell-konijntje als je hem zag trappelen en lachen :D.

Grote Kadee en ik waren heel erg opgetogen natuurlijk!
Onze Kleine Kadee zo vrolijk zien, deugenieterij in zijn ogen zien blinken, schateren van het lachen bij alle gekke geluidjes die we maakten…
Maar we stoeften blijkbaar te hard.
De nacht van zondag op maandag kreeg hij koorts… maar hij bleef wel alert en goedgezind.
Maandag moest ik sowieso met Kleine Kadee op consultatie bij de neurologe en na telefonisch contact besloten we dat toch maar te laten doorgaan.
Dan konden we meteen een bloedanalyse doen nav. de Taloxa…
Vriendin C ging met me mee 🙂

De bloedresultaten waren niet zo super, lage stand van de witte bloedcellen.
In die mate dat beslist werd meteen te stoppen met de Taloxa, omdat op dat moment niet duidelijk was of de koorts en de daling van witte bloedcellen een gevolg was van een infectie of van die medicatie.
We mochten weer naar huis, maar als hij meer dan 38,5°C temperatuur had, moesten we meteen terugkomen.
Net voor het vertrekken nam ik toch nog even zijn temperatuur…

U raadt het al: 38,8°C.

Opname op K1.
Onderzoeken.
Prikken.
Urinestaal.
Voorzorgen naar infectie van buiten de kamer.

Hotel Jette…

De witte bloedcellen zijn nog niet gestegen.
Er is nog geen infectie aan het licht gekomen.
De koorts blijft de kop opsteken.

Vannacht is intraveneuze antibiotica opgestart.
Oma Kadette lost me af voor de nachten, vandaar dat ik nu ook even dit stukje kan schrijven.
Morgen weer op post!

Tegen vrijdag (hopelijk) meer nieuws…

En Kleine Kadee? Die trappelt lustig verder!

En ons nieuwe huisdier is…

… een walvis!

Mensen die mij kennen weten dat ik niet zo gek ben op honden…
Goudvissen, tja… da’s zo zielig in een vissenkom.
Katten zie ik beter zitten, maar daar ben ik allergisch aan.
Bovendien wonen wij op een appartement, en zo’n beestje moet toch ook wat beweging hebben, nietwaar?

Dus kozen we voor een walvis!

U fronst?
Wij dachten dat onze Kleine Kadee daar deugd van zou hebben.
En of hij content is!
Gisteren zijn ze hem komen leveren.
Làchen dat dat manneke doet sindsdien!

U begrijpt het nog steeds niet?

Laat de beelden voor zich spreken:

Deze slideshow vereist JavaScript.

Koffieklets

Eerder deze week kreeg ik bezoek.
Van C en haar 3 dochters.
C heeft mij vroeger nog lesgegeven en ik had heel fijne herinneringen aan haar overgehouden.
En dankzij onder andere Feestboek kwamen we onlangs weer in contact.
Wat heen-en-weer-gemail later zaten we deze week dus samen aan de koffie.
En ’t was fijn!

Bijkletsen over vroeger.
Bijkletsen over nu.
Genieten van hoe haar 2 grotere dochters zich over de kleinste ontfermden.
En van hoe ze van mijn fairy cakes (cupcakes à la Nigella) smulden…

Voor hen en voor de andere smulpapen onder jullie: het recept!

Dit heb je nodig:

125g kristalsuiker
125g zelfrijzende bloem
125g zachte ongezoute boter (zacht laten worden op kamertemperatuur, niet in de microgolf want dan smelt hij)
2 eitjes
+/- 2 eetlepels melk
1/2 koffielepel vanille-extract (is niet hetzelfde als vanillesuiker!!! want dan is de verhouding suiker te groot en dan wordt je gebak te hard…)

Zo maak je het:

Verwarm de oven voor op 200°C.
Doe papieren vormpjes in een muffinbakvorm. Als je geen vorm hebt kan ik je er wel een lenen, zonder vorm krijgen je cakejes een tamelijk onbestemde vorm.
Papiertjes vind je in Delhaize, Colruyt, HEMA, …
Doe de eitjes met de suiker in een kom en klop met een elektrische mixer tot het mengsel heel bleek wordt.
Voeg de suiker, de bloem en de melk toe en mix weer tot je een glad mengsel hebt.
Voeg dan het vanille-extract toe en mix nog een keer.
Vul de vormpjes voor +/- 2/3 met het beslag.
Dit mengel is net genoeg voor 12 cupcakes. Het zal misschien lijken alsof je geen 12 vormpjes gevuld zal krijgen, maar het klopt nét!
Bak 15 tot 20 minuten.
Als de cupcakes gaar zijn, komt een tandenstoker als je erin prikt er schoon uit en als je op de bovenkant van een cupcake drukt, veert die lichtjes mee.
Laat 5 minuten afkoelen in de bakvorm en laat dan verder afkoelen op een rooster.
Als de cupcakes afgekoeld zijn, kan je ze bestrijken met suikerglazuur, boterglazuur, merengueglazuur, choco, confituur, …
Je kan in het beslag ook 1 koffielepel cacaopoeder toevoegen, baktijd kan dan wel verschillen…

 

Switch

We gaan hier enkele spannende weken tegemoet.
De medicatie van Kleine Kadee wordt namelijk ‘geswitcht’.
De Depakine-siroop is al stopgezet, de Phenobarbital-dosering is al gedaald en de Taloxa is opgestart aan minimale dosis.
Deze wordt de komende weken nog opgedreven.

Het zal afwachten zijn hoe Kleine Kadee erop reageert en of deze cocktail van anti-epileptica aanslaat…
Ik hoop alleen dat hij er niet te veel last van zal hebben, van die verandering. Want ik merk wel dat hij voelt dat er iets veranderd is. Alleen kan ik niet goed inschatten of hij last heeft of niet.

Feit is dat de medicatie aangepast moest worden. De aanvallen werden groter en heviger. Misschien ook wel door het feit dat Kleine Kadee goed groeit?
Alleszins was de vorige cocktail niet meer helemaal op zijn maat.

Duimen maar!

Creatief met klaprozen

De trouwe lezers onder jullie weten dat ik sinds een dik jaar ‘stik‘.
’t Is te zeggen: ik naai.
Met een naaimachine.
Of ik doe daar toch mijn best voor 😀

Ik prutste al van alles bij mekaar: babyslofjes, handtassen, boodschappentassen, luierzakskes, kaftbeschermers, … en het deed ook wel deugd om daar positieve reacties op te krijgen. Ik maakte zelfs al een eerste rok! al was dat resultaat iets minder geslaagd wegens model niet aangepast aan mijn ehm…. ronde vormen, maar het naaisel op zich was wel dik ok

Nu was er iemand in mijn omgeving die mijn tassen heel mooi vond.
En die ook wel zo’n tas wilde.
Maar het goeie moment niet vond om ernaar te vragen.
Iemand die me nauw aan het hart ligt en die me – bewust of onbewust of allebei – héél veel steun heeft gegeven in de afgelopen tijd.
En die iemand heeft een dochter die stiekem zo’n tas bij mij ‘bestelde’ voor een moederdag… of een verjaardag.
Het patroon/model was eigenlijk niet zo belangrijk. Maar er MOESTEN klaprozen op staan of in verwerkt zitten.
Ik voelde me enorm vereerd en ging naarstig op zoek naar stoffen met klaprozen.
Naar applicaties van klaprozen.
Naar om-het-even-wat-van-klaprozen.
Man, man, man, dat is dus bijna niet te vinden he!
Stoffenmarkten, stoffenwinkels, stoffenhangars, internet, … en àls ik dan al eens iets vond met een zielige eenzame klaproos, tja dan was het niet naar mijn goesting.
Vertelde ik al dat ik kieskeurig ben? Gniffel

Ik besloot dan maar zelf klaprozen te maken. Lang leve internet en YouTube voor tutorials, maar daarmee was ik wel vertrokken!
Aan de lopende band werden hier bloemblaadjes en zaaddozen en klaprozen gefabriceerd, tot ik het licht zag… en aan de tas begon.

Die tas kreeg al snel vorm en de klaprozen werden met hulp van Oma Kadette bevestigd (ere wie ere toekomt 😉 ).
De ontvanger was naar het schijnt heel verrast en vond de tas – gelukkig – mooi.

Mission accomplished 😀