Maand: februari 2012

Een eigen huis, een plek onder de zo-hon…

~ evavertelt ~ 7 reacties

Ons oorspronkelijke plan was een gezin met 2, misschien 3, wie weet wel 4 kinderen.

Een droomhuis was voor ons iets in de zin van een oud herenhuis dat we konden opknappen we denken voor het gemak even niet aan de portemonnee of een huis in de stijl van jaren ’20-’30.

Maar ons verhaal pakte anders uit. Kleine Kadee werd geboren en we kregen te maken met grote onzekerheden.
Onzekerheden waarvan we eerst nog dachten dat we op relatief korte termijn een duidelijker beeld zouden krijgen.
Maar we zijn nu 4 jaar verder en veel wijzer zijn we niet. Lees verder →

Experimenteren met vrieskou

~ evavertelt ~ 8 reacties

Yihaaa Eva is weer op de been.
Zo min of meer toch.
En het werd tijd ook, ik had er meer dan genoeg van 🙂

Nog enkele dagen antibiotica en hopelijk kunnen we alle gezondheidsproblemen voor 2012 dan  definitief uitzwaaien, want trop is te veel.

Maaaaarrrr… door zo slap en koortsig in mijn bed te liggen, heb ik niet kunnen experimenteren met de vrieskou.
U schrikt, dat begrijp ik. Want Eva en vrieskou en sneeuwtoestanden, dat komt niet goed.
Dit jaar was er toch wel een reden waarom ik naar dat vriezen uitkeek: een experiment!!! Lees verder →

Nondegodverdenondemillejaardedjue*

~ evavertelt ~ 3 reacties

* om het eens met een quote uit de Vlaamsche fillem te zeggen…

Dit weekend zou Kleine Kadee nog eens op logement gaan in kortverblijf.
Dit weekend zouden Grote Kadee en ik nog eens van quality time doen.
Dit weekend zouden we vanalles gaan doen.

Maar zoals dat gaat (voor alle duidelijkheid: hier, hier of hier) als wij kortverblijf boeken… u voelt me al komen zeker?
Inderdaad, deze keer ben ik het die ziek werd het moest er eens van komen zeker?

 Woensdagnamiddag werd ik rillerig, begon ik te klappertanden en te zweten. Juist ja: koorts.
Oma Kadette zou die avond komen babysitten want ik moest donderdag naar Kleine Kadee zijn school voor bespreking van het handelingsplan.
Niet dus.
Eva in bed met koorts.
Vandaag is het ietsje beter, maar ik heb nog altijd koorts.
Ellèndig dat je daarvan bent…

Ik leef van Dafalgan naar Dafalgan, van koorts-meet-moment naar koorts-meet-moment.
Griepje denk ik.
Ik slaap veel. Heel veel.
Maar het mag nu toch zo stilaan wel gedaan zijn.

Heel die (on)gezondheidstoestanden mogen ondertussen wel eens  gedaan zijn vind ik.
Ik vind dat onze limiet voor 2010 bereikt is!!! 😀