Slaapstrijd, het vervolg…

Deze namiddag trok ik met Flavie naar de pediater.
Ze ging van een wild gillende huilende peuter naar een peuter die gierde van het lachen en weer terug (tip voor artsen in opleiding: een stethoscoop met een kikkertje op is een hit! Een hit zeg ik u!). 

Maar de pediater vond wel iets.
Een virale keelontsteking.
Die waarschijnlijk nog koorts gaat geven.
Flavie krijgt dus Nurofen, nesivine, hoestsiroopje, een veel TLC 😀

Nu haar nog overtuigen dat ze echt wel moet gaan slapen.
’t Is half 10!
Grote Kadee onderneemt as we speak poging elfendertig.
Ben benieuwd!

Slaapstrijd

Zeven jaar lang zijn we zo goed als iedere nacht meerdere keren uit ons bed gemoeten voor Kleine Kadee.
Het maakte dat we op den duur in een soort mist leefden. Want nacht na nacht een keer of 4-5 (of soms nog meer) uit je bed moeten omdat je kind aanvallen doet, ongemak heeft en niet kan duidelijk maken wat er scheelt, dat kruipt in je kleren.

Mexicaanse lasagne

In diezelfde kaastaart die ik in mijn vorige post beschreef, moesten ook 2 eetlepels zure room.
Nu gebruik ik al zelden of nooit room in de keuken, ik hou er niet van, laat staan dat ik zure room in huis haal.
Maar ik zat nu wel nog met een bijna vol potje in mijn koelkast…

Circustent

Tijd voor wat jeugdsentiment…

Toen mijn broer en ik klein waren bleef mama thuis om voor ons te zorgen.
Dat betekende onder andere dat wij op woensdagmiddag naar huis gingen en niet naar vriendjes/vriendinnetjes, opvang, … ‘moesten’.

Impasse

Wat was het hier stil, de laatste weken…
Ik moet het toegeven: mijn blog ligt een beetje op zijn gat.
Ik lees vlotjes mee bij de bloggers die ik volg, maar zelfs daar komt reageren er niet meer zo vaak van.

Hoog tijd om de draad weer op te pikken dus!