Va-va-voem!

Flavieke is een meisje.
Als logopediste weet ik wel dat de taalontwikkeling bij meisjes iets sneller op gang komt dan bij jongens.
Maar als mama kan ik niet vergelijken, want het ontwikkelingsparcours van Kleine Kadee stopte zo ongeveer op de leeftijd die Flavieke nu heeft.
Flavieke is dus ons tweede én ons eerste kindje in zekere zin…
Vanaf nu is alles nieuw (en tegelijk ook weer niet).

Dwars

Vroeg in de morgen.
Een uur of 5? Of misschien al half 6?
Tot voor een paar maanden waren Grote Kadee en ik nu al zeker een keer of 3 gewekt door Kleine Kadee. Maar kijk: Kleine Kadee werd Grote Broer en leek zich te schikken in die rol en bijhorend slaappattroon zei ze heel voorzichtig.

Over vuile boekskes

Die lezers die een verdorven geest hebben en hier ik-weet-niet-wat verwachten zal ik moeten teleurstellen: het gaat niet over díe boekskes (ha, nu had ik u goed bij uw euh… pietje he!?)!

Waar gaat het dan wél over?
Awel…

Prins Kadee

Vandaag was het weer Smile To Me.
Ik schreef er al eerder over, maar voor diegenen die het nog niet kennen: Smile To Me is een dag, speciaal georganiseerd voor kinderen met een zwaar fysieke en/of mentale beperking.
Een dag voor Kadeekes en Kadetjes dus.

The postman always rings twice…

Hmz… Andere context misschien.
Maar de postbode belde hier wel al twee keer aan.

Laat mij even opnieuw beginnen.