Met haken en ogen

Vorig jaar in september werd Kleine Kadee geopereerd aan zijn heupen.
Vandaag moest het metaal waarmee zijn botten weer aan mekaar gemaakt waren eruit.
Dat vertelde ik u eerder deze week.

Valies

Het is herfstvakantie.
Het uitgelezen moment voor veel gezinnen om samen enkele dagen naar zee te gaan, naar de “Dardennen” of nog ergens anders.

Niet voor ons.
Wij doen deze week nog eens van Buitenverblijf.

En de cirkel is rond

Tien jaar lang heb ik in Gent geleefd, gestudeerd, gewoond, gewerkt, … mijn hart verloren.

Toen ik verhuisde om bij Grote Kadee te gaan wonen, betekende dat dat ik afscheid moest nemen van die andere grote liefde in mijn leven: een stad.
Uiteraard koos ik voor Grote Kadee, maar ik heb Gent echt wel gemist…
Ik ben dus blij met elke reden die me voor even terug naar daar voert.

Va-va-voem!

Flavieke is een meisje.
Als logopediste weet ik wel dat de taalontwikkeling bij meisjes iets sneller op gang komt dan bij jongens.
Maar als mama kan ik niet vergelijken, want het ontwikkelingsparcours van Kleine Kadee stopte zo ongeveer op de leeftijd die Flavieke nu heeft.
Flavieke is dus ons tweede én ons eerste kindje in zekere zin…
Vanaf nu is alles nieuw (en tegelijk ook weer niet).

Dwars

Vroeg in de morgen.
Een uur of 5? Of misschien al half 6?
Tot voor een paar maanden waren Grote Kadee en ik nu al zeker een keer of 3 gewekt door Kleine Kadee. Maar kijk: Kleine Kadee werd Grote Broer en leek zich te schikken in die rol en bijhorend slaappattroon zei ze heel voorzichtig.