Bijna anderhalve maand na datum zal ik toch maar eens aan mijn verslagje van Zeeland beginnen (shame on me!)…
Grote Kadee, Kleine Kadee en ik zijn in mei nl. een week met de jongste zus van Grote Kadee, haar vriend en hun 2 dochtertjes (8 weken en 3,5 jaar) naar Zeeland geweest.
Laat ik het voor het gemak maar hebben over Mama Beer, Papa Beer, Klein Beertje en Kleinste Beertje. Inside joke, maar zij weten vast wel waar ze die naam aan te danken hebben ;).
We logeerden in Port Zélande – hihi, die Nederlanders en de Franse taal… – een “Center Parcs park”.
We hadden er echt naar uitgekeken, een weekje weg van alle zorgen, naar zee, fijn gezelschap…
Alleen was ik toch ook wel een beetje bang voor wat het met mij zou doen.
Ik zou een hele week geconfronteerd worden met een baby en een kleuter die wél normaal ontwikkelen.
Zou ik dat wel aankunnen? Zou het me pijn doen? Zou ik niet te hard met mijn neus op de feiten gedrukt worden?
Maar het is me enorm meegevallen! Zowel Grote Kadee als ik hebben echt genoten van de praatjes van Kleine Beer en de grappige snoeten en brabbelgeluidjes van Kleinste Beer.
Alleen het weer… Jongens jongens toch! Het bleek de koudste meimaand te zijn sinds het begin van de waarnemingen. En dat hebben we geweten!
Het was koud en het heeft best veel geregend, maar ondanks alles zijn we regelmatig buiten geweest, gaan wandelen, dingen gaan bekijken…
We zijn zelfs naar het strand geweest! Maar die dag scheen de zon wél. Kleine Kadee genoot ook echt van de zeelucht 🙂
En in zo’n Center Parcs is er ook een “tropisch zwemparadijs”! Kleine Beer was niet te houden: springen en spelen in het water tot ze later gewoon aan tafel in slaap viel van vermoeidheid. Kleine Kadee is ook mee gaan zwemmen en is zelfs meegegaan in een soort bubbelbad (en hij vond het nog leuk ook!).
Nederland is natuurlijk niet zo ver, maar in dit geval ideaal voor een weekje weg. We zij natuurlijk wel geconfronteerd met die (in onze ogen dan toch) eigen manier van zijn van “de Hollanders”: lekker direct en bij momenten zo veel meer dan té direct, nogal ehm… “luid”… Maar hey, als je naar Italië gaat kom je ook in een andere cultuur terecht, nietwaar? 😀