Kleine Kadee gaat logeren

Morgen ondernemen we poging nummer 2.
Poging nummer 1 was namelijk grandioos mislukt.
Poging om Kleine Kadee te gaan laten logeren in De Luwte (kortverblijf) bedoel ik.

Man man man, wat zal dat raar doen…
Niet gebonden zijn aan tijd en uur qua voeding.
Niet op gezette tijden medicatie klaarmaken en toedienen.
Niet continu alert zijn voor epilepsie-aanvallen en bijhorende gevolgen…

Maar ook geen Kleine-Kadee-lachjes.
Geen geknuffel met die zotteprot.
Geen vast avondritueel…

’t Zal een grotere uitdaging zijn voor ons dan voor hem, daar ben ik nu al zeker van.
En natuurlijk weet ik wel dat hij daar in goeie handen is en dat hij knuffels en liefde in overvloed zal krijgen.
Maar ’t is de eerste keer dat hij gaat logeren.
De eerste keer dat hij ergens blijft slapen en wij niet.
Kleine Kadee wordt weer een stapje groter 🙂

En ik vind hem gewéldig!

Oma M schreef weer een tekstje over die Kleine Kadee, een streepje poëzie, en dat wil ik jullie niet onthouden.

onze kleinzoon is drie
en hij mag voor het eerst
alleen van huis…
hij gaat buitenshuis overnachten.
helemaal echt,
zonder mama of papa

een weekend bij nieuwe mensen
en bij kindjes zoals hij
zijn mama vulde wel twintig lijstjes in
en schrijft gauw nog een extra briefje:
“willen jullie, zorgen jullie, kijken jullie…”

onze kleinzoon gaat logeren
twee dagen rust voor mama en papa,
twee dagen vrijheid,
tijd voor vrienden,
een bioscoop meepikken,
een hapje gaan eten…

loslaten,
zomaar los laten…
dat vraagt moed,
je leert het niet
op één-twee-drie,
en je voelt opeens
een steek op de plaats
waar je vermoedt dat
je hart zit…

ik doe mijn hoed af,
een hoed vol rozen,
voor mama die lijstjes schrijft,
– ben ik echt niets vergeten? –
en voor papa die al de hele dag
zo’n branderig gevoel heeft
achter zijn ogen
en denkt dat hij grieperig is…

Dank je wel mama, voor je open blik.
Voor de mooie woorden voor Kleine Kadee…