Over dit stukje heb ik getwijfeld.
Heb ik gehoord en verstaan wat ik dacht te horen en verstaan?
Kan ik hierover schrijven op mijn blog?
Moet ik niet net hierover schrijven op mijn blog?
Na wat gesprekken met anderen (die de personen en context kennen) bleek dat mijn gehoor en begrip niks mankeren.
En ik ben deze blog begonnen om voor mezelf dingen een plaats te geven.
Zijn berichten te confronterend voor lezers, dan moet ik (en moeten zij) dat er maar bij nemen…
Wat hieronder volgt is een weergave van wat gisteren gebeurde en een aantal bedenking en daarbij van mezelf, geen aanleiding tot opstarten van een polemiek…
Oordeelt u zelf.
Gisteren was ik in een winkel, waar ik een van de verkoopsters via via ken.
We raakten in gesprek, over vanalles, u kent dat in een winkel.
Ze vroeg me ook naar Kadeeke. Tot nog toe was ze altijd heel bezorgd en geïnteresseerd in Kleine Kadee.
Ik vertelde haar dat hij het al bij al goed doet, maar dat er nu 2 operaties op de kalender staan en legde wat uit.
Het werd stil.
En dan, uit het niets, zei ze:
“Ik ga nu iets stout zeggen he,” toen had ik me al schrap moeten zetten, “maar zou het niet beter zijn als hij…” en ze stopte.
Ik keek haar vragend aan, in mijn achterhoofd ging er een alarmsirene af, maar mijn naïeve geest besloot die sirene nog eventjes te negeren.
Onnozel als ik was antwoordde ik: “Wat bedoel je?”
Waarop zij: “Tja, dan is het gedaan, voorbij…”
Op dat moment gingen er 10 alarmbellen en -sirenes aan het loeien in mijn hoofd.
Niet-met-mij dacht ik en ik besloot een kat een kat te noemen.
“Begrijp ik nu goed dat je vindt dat hij beter dood kan zijn???”
“Ja, eh, ja…” sputterde ze, “gewoon, dan zou jij al die zorgen niet hebben en dan is er toch meer rust enzo. Ik zou het niet kunnen hoor, zo veel zorg en ziekenhuisopnames en…”
… waarop een andere klant iets kwam vragen.
Ik ben buiten gegaan.
Stelde mezelf in vraag.
Heb ik gehoord wat ik gehoord heb?
Ik besef heel goed dat ik erg gevoelig ben voor blikken en opmerkingen over Kleine Kadee, en dat mensen soms niet bedoelen wat overkomt.
Maar dit kan ik toch niet anders interpreteren?
Hoe kan iemand in deze tijd nog luidop een stelling poneren dat mensen die (veel) zorg nodig hebben er beter niet meer zouden zijn???
Dat ze – of beter haar zoon – haar beide pollekes mag kussen dat haar zoon gezond is, en dat ze die zorg zelf niet moet opbrengen. Want als dàt haar houding is, vrees ik voor de zoon…
Ik heb zoveel zin om terug te gaan naar de winkel, deze keer voorbereid.
Maar dat leidt tot niks.
Ik overweeg wel klacht in te dienen bij haar werkgever…
Maar dat blijft dan vrees ik ook een kwestie van woord tegen woord…
Ik heb in de 5 jaar dat ik de mama van Kadeeke mag zijn al heel wat gehoord en gezien van reacties, maar een reactie van dit kaliber is de eerste keer.
Ik vrees ook dat het niet de laatste keer zal zijn…
Hoe wapen ik me hiervoor in de toekomst?
Hoe reageer je daarop (of net niet?)
Over Kleine Kadee en Grote Kadee en Flavie en... 
*slik*
Erg Eva, echt heel erg. Ik moet zeggen zo een grove opmerking heb ik toch ook nog nooit gekregen. Precies alsof het een doodgewone zaak is om je zorgenkind te moeten afgeven. Volgens mij beseffen die mensen niet dat ouders zoals wij onze zorgenkinderen nog 10* liever zien dan zij hun gezonde kinderen. Een schande, ik zou geen woord meer wisselen met dat mens.
Awel Angie, volgens mij klopt dat helemaal… Ik zie mijn kinderen doodgraag he, echt waar. Maar ik ben er van overtuigd dat Eva hare kleine kadee 10x beter kent en 10x liever ziet dan ik mijn 2 spruiten.
Is het iemand die essentieel voor je is? Anders zou ik het gevecht niet aangaan. Helaas is haar zienswijze er eentje die we maar al te vaak tegenkomen in deze ‘economische’ Maatschappij. Mijn hele leven werkend met gehandicapte kinderen, ben ik deze manier van denken tegengekomen. Dat ze het ook tegen jou zegt is natuurlijk ongehoord en belachelijk, maar ik heb het redelijk vaak gehoord. Mensen vinden dat de moeder (soms beide ouders) haar carrière weggooit als ze voor haar gehandicapte kind gaat zorgen, dat ze haar kind wegstopt als ze dat niet doet, dat het hele gezin gehandicapt is en dat de enige oplossing is dat het kind er maar beter niet kan zijn……Somszelfs brengen ze de ‘economische schade’ die het kind aanbrengt te berde!!!.Zij zijn ook de mensen die niet open staan voor wat een kind als Kleine Kadee te bieden heeft. Zij kunnen niet die enorme vreugde voelen als hij lacht zoals je een keer op een video hebt laten zien. Zij hebben niet het voorrecht om die warmte te voelen die hij verspreidt..Zijn leven isbeslist niet minder waard om geleefd te worden. Natuurlijk: je hebt een ander soort leven dan andere mensen, dat valt niet te ontkennen Maar is dat dan ook meteen een minder soort leven? Je hebt geleerd je prioriteiten anders te leggen, nou èn?Jullie zullen ook financieel vaak andere beslissingen nemen, maar is dat zo erg? Ik zou een hele dikke huid ontwikkelen tegen dat soort mensen en ze uit de weg gaan verder. Kan dat niet, ga dan de confrontatie aan….. Je verandert er heus hun zienswijze niet mee, maar misschien zet je andere mensen aan het denken. Ze zijn die emoties en al die negatieve energie niet waard. Geniet jij lekker van je kind en wees trots op hem. Hij is een van die warme zielen die alles om zich heen doen oplichten. Daar doe je alles voor en dat is ook precies wat je moet doen. en je hebt het er allemaal voor over. Zo hoort het ook te zijn. Laat je niet verleiden om al die positieve energie die je nodig hebt voor .je Kadeeke ..weg te laten vloeien door een stomme opmerking van iemand die niet verder kijkt dan haar neus lang is. Zelfs ik op deze afstand haal heel wat positieve energie uit je schrijfsels. Denk maar aan ons soort mensen als je weer eens zo’n botte bijl tegenkomt.
helemaal eens met baasbraal. verspil je energie niet en denk aan: nä, nw: nicht ärgern, nur wundern… en blijf genieten van de ontwapenende lach van klein kadeeke. Je staat niet alleen, ik zie heidi en steven, abdon en leen en zoveel andere mensen die weten wat onvoorwaardelijke liefde betekent!
Aouw. Dit is een hele moeilijke.
Zonder het goed te praten, ik denk dat die verkoopster (en veel andere buitenstaanders) gewoon niet begrijpt hoe het echt is. Ze zag niet eens door gehad hebben hoe keihard haar opmerking was. Zij denken heel rationeel, wegen voor- en nadelen af zowel voor jullie als voor kleine kadee.
Maar het echte leven is natuurlijk geen wiskunde. De liefde die je krijgt van een zorgkind is heel anders dan van een gewoon kind. En in de andere richting is dat net zo. Zeker even waardevol maar wel anders. Het is alsof je kleuren moet uitleggen aan een blinde.
Toen ik met Flo in het UZ lag zeiden zo veel vrienden: amai, ik zou dat niet kunnen daar zo hele dagen zitten. Chapeau. Alsof ik het enkel en alleen deed voor haar. Gevoelsmatig was er voor mij gewoon geen andere optie. Ik moest daar zijn. Dat was mijn plaats. Ik wou het zelf heel graag, ook al sliep Flo en had ze dus niets aan mijn aanwezigheid. Rationeel is dat moeilijk uit te leggen.
Toen ik jaren geleden iets begon met Bob verklaarden veel mensen mij zot. Hoe kon een meisje als ik nu kiezen voor een man et een beperking? Alsof hun ratrace-relatie zo veel beter was … De waarde van iemands leven en van zijn relatie met anderen valt nu eenmaal niet wiskundig uit te rekenen in voor- en nadelen, laat staan in geven- en nemen.
Hoe dan ook: sterkte wat zo opmerkingen zijn vaak erg pijnlijk.
Dit is zo moeilijk om op papier uit te leggen maar wanneer we elkaar zien wil ik dit eens duchtig doorpraten , Weet je Eva , je kent me en je weet ook dat ik dit niet goed kan praten maar sommige mensen (validen) die kennen deze wereld niet ( mensen met een beperking ) en zien alleen het negatieve ervan maar ok , ik kan daar inkomen . De vraag is wie bepaalt wat kan…moeilijk ..ooit zei ik ‘ pff , waarom moet ik deze ellende verdragen , moest ik kunnen kiezen ik zou het wel weten . Maar jouw lief Kadeeke geeft zoveel liefde en warmte dat elk hart smelt bij het zien van deze lieve schat . Als mama ben jij één uit de duizend maar sorry , ik weet dat er ook anderen zijn en bij het zien van deze kinderen breekt mijn hart .
Pro of contra abortus bij kinderen met meerdere beperkingen ? Eeuwige discutie !!!
Maar wanneer deze kinderen geboren worden hoop ik dat ze een mama als jij toegewezen krijgen .
Ik bewonder jou enorm en misschien moet je hen eens uitleggen over het waarom je dit doet …moederliefde in de hoogste graad .
Lang getwijfelt of ik dit wou schrijven maar toch ….
XXX
foei , foei , foei , ERG
Baasbraal: Beter gezegd dan ik het zou kunnen. Volledig mee eens;
** Mijn gedacht: Je kan beter je energie in andere mensen steken.
Indien je zou reageren zou het mogelijk erover kunnen zijn. (het hare was erover).
Ook geen klacht indienen. Misschien wel een briefje laten afgeven aan haar dat het enorm kwetsend was en je erover nagedacht hebt om een klacht in te dienen.
Ik denk dat ze dan door zal krijgen dat het erover was en zich mogelijk excuseren.
Dan terug naar **
Groetjes,
Luc
*slik*
al ken ik ook ouders die het zelf zo stellen: had ik geweten dat X zo zou zijn, ik had hem liever niet laten geboren worden… en dan sta je daar ook met je mond vol tanden
dus ja… dat jullie zo’n liefhebbende ouders zijn, kunnen en willen genieten van die kleinegroteman 😉 is al een heel wonder op zich
gewoon die reactie verticaal klasseren en verder doen zoals jullie bezig zijn, zou ik zeggen 😉
Hoe vaak mijn zus die opmerking gehoord heeft en al helemaal na ons sterretje haar overlijden,..je houdt het niet voor mogelijk,……ik zag mijn zus dan altijd een beetje doodgaan,..Want zij kon niet begrijpen dat andere mensen niet zagen hoe fantastisch ons sterretje was,….en hoe graag zij haar zag, net zoals jij je zoon graag ziet ondanks de zorgen en het verdriet dat die zorgen met zich meebrengen,…..sterke met heel dit verhaal,…..mensen weten gewoon niet beter!!!
Onbegrijpelijk dat mensen zoiets durven zeggen! Weet dat mensen die zoiets durven zeggen het vroeg of laat moeten bekopen en ze beseffen niet eens hoe kwetsbaar mensen zijn. Jij mag met opgeheven hoofd lopen en chapeau voor je moed!
Hé Eva het is hartverscheurend te lezen dat mensen dit tegen je zeggen. Ik was al helemaal van de kaart toen een nonkel van Fred zei dat ik mijn zwangerschap had moeten afbreken terwijl er toen niks was. Mensen zijn hard en weten niet hoe veel waard onze kids zijn. Ze zijn fantastisch, en jij bent ook fantastisch. Dikke knuffel van ons.
Amai zeg, dit zijn mensen die reageren uit onwetendheid en die zich niet kunnen verplaatsen in de situatie van een ander, en inderdaad die niet beseffen wat onvoorwaardelijke liefde is, waarschijnlijk zijn het diegene die zich niet kunnen optrekken aan het enige positieve wat er gebeurd in hun leven en steeds de negatieve kant zien. Of je kind nu beperkingen of geen beperkingen heeft heeft niks te maken met de persoonlijkheid van je kind, want het binnenste telt meer dan het buitenste .
Hey,
Sommige mensen kunnen zo grof zijn. Denk niet dat die persoon het waard is om terug te gaan.
Waar haalt zij dat lef omdat te zeggen. Ik zou daar niet veel woorden meer aan vuil maken.
maak dit maar mee! oh als ze zoiets zeggen over mijn zoon! o ja dan kunnen ze beter oppassen!
ik heb mij ook al enkele keren moeten rustig houden hoor, maar al zij hun mening mogen geven, mag ik ook van me af bijten, en da doe ik hoor, als hun mening, over mijn kind niet naar mijn zin is. wellis waar op een meestal vriendelijke manier. Maar als iemand dit ooit moet zeggen, echt, die persoon had gehoopt dat ze zoiets nooit gezegd had!!! als het over mijn zoon gaat zetten ze mij niet snel met een mond zonder tanden hoor! grrr, mag er niet aan denken!!!