Sunshine Blogger Award

Hij vliegt hier al een tijdje heen en weer in blogland, die award.
En eerlijk is eerlijk: ik wist niet zeker of ik stiekem hoopte op een nominatie of net niet…
Carrie maakte de keuze voor mij: ik werd door haar genomineerd! *blink blink*

Volgens het “reglement” moet ik jullie nu 7 dingen over mezelf vertellen die jullie nog niet wisten.
Moeilijk, want een deel van mijn lezers kent me enkel via deze blog, voor hen ben ik Eva en verder weten zij niets meer over mij dan wat ik hier los. Maar een ander deel van mijn lezers zijn mensen die me persoonlijk kennen, “in het echte leven”, en naar ik aanneem komen zij hier op mijn blog ook wel eens stukjes Eva tegen die ik hen niet altijd toon in het echt…
Gelukkig overlappen beide werelden ook wel een beetje, en heb ik via mijn echte leven heel wat trouwe lezers en heb ik via mijn blog dan weer heel wat mensen leren kennen (al dan niet in real life) die ik nu wel tot mijn vrienden durf te rekenen 🙂

Goed, hier gaan we: 7 Eva-feitjes die u misschien nog niet kende!

1. Eva is een linkepoot. Compleet linkshandig dus.
Behalve bij het vasthouden van mijn bestek, dat doe ik volgens de regels van de kunst, bij het haken en bij… gitaarspelen!

2. Ik heb een spinnenfobie.
Een echte.
Niet van “bwèk ik moet daar niks van hebben”, maar genre “bruuuuuul haal dat monster hier weg en nu slaap ik vannacht niet meer!!!”.
Ik weet niet juist wat er aan de basis ligt, maar zo lang ik me kan herinneren reageer ik panisch op die beesten. Naar verluidt heb ik zelfs een periode als kleuter geen woorden willen zeggen die begonnen met sp-, je moet niet vragen hoe diep het zit.
Ik kan niet naar foto’s van die beesten kijken, zelfs tekeningen gaan me te ver.
Zo had ik een boek van Annie M G Schmidt, met daarin – jawel – het gedicht “Dit is de spin Sebastiaan”. Naast dat gedicht stond een tekening van een dikke vette zwarte spinnenkop… En kleine Eva durfde dat boek zelfs niet op die pagina opendoen.

3. Ik heb moeite om nieuwe dingen in gebruik te nemen. Laat mij u een voorbeeld geven: kreeg ik als kind een vel stickers, dan was de kans zeer reëel dat die stickers braafjes op dat vel bleven en niet op andere plaatsen geplakt werden. Want dan was mijn stickervel niet meer compleet.
Idem voor briefpapier, nieuwe kleurpotloden slijpen of een mooie nieuwe kaars voor de eerste keer laten branden.

4. Ik heb logopedie gestudeerd en heb dat beroep ook graag (en ik mag hopen goed) uitgevoerd. Toch zou ik, mocht ik terug 18 zijn nu, nooit meer voor die studierichting kiezen. Misschien zou ik wel iets creatievers durven kiezen nu, iets als interieurvormgeving of fotografie.

5. Toch een kleine beroepsafwijking: ik heb een lichte obsessie voor accenten. 🙂
Ik vind het heerlijk om mensen hun uitspraak en taalgebruik te beluisteren en dat op een kaart van Vlaanderen te proberen plaatsen. Ik vind het niet erg dat je hoort waar mensen vandaan komen, tenzij bij beroepssprekers-in-functie. Al vormen zij een extra uitdaging om te horen waar ze vandaan komen 😜

6. Ik ben een averechtse *grijns*
Een dwarsligger. Een koppigaard.
Het is genoeg voor mij dat iemand vindt dat iets zo of zo MOET, of “in” is, of … en de dwarsligger in mij komt boven.
U kent het wel: een liedje op de radio is maar geweldig totdat iedereen het geweldig vindt, dat stramien…

7. Ondanks alle bovenstaande feiten ben ik nog niet rijp voor de psychiatrie. Al heb ik me al wel eens afgevraagd of we daar niet beter allemaal (nee, niet allemaal tegelijk) even wat tijd zouden spenderen?

Volgens het reglement is het nu mijn beurt om mensen te nomineren. Ik vind niet direct terug hoeveel mensen precies, dus ik ga voor 3.
Andere bloggers die zich gepasseerd zouden voelen: feel free! Laat mijn lijste absoluut niet beperkend zijn!

Ik nomineer:
Lotbegot
Biezonder
La vie en Joey